ภาพของ อลีสซง เบ็คเกอร์ ที่ทรุดลงไปพร้อมกับจับไปที่กล้ามเนื้อแฮมสตริง (กล้ามเนื้อต้นขาด้านหลัง) เคยเป็นภาพที่สร้างความหวาดหวั่นให้กับแฟนบอลลิเวอร์พูล แต่ในปัจจุบัน มันกลับกลายเป็นภาพที่แฟนๆ คุ้นชินจนเกิดเป็นความ “เหนื่อยหน่ายระอาใจ” ไปเสียแล้ว
นายทวารชาวบราซิลผู้นี้คือหนึ่งในผู้รักษาประตูที่ดีที่สุดในโลกอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เป็นหนึ่งในผู้รักษาประตูที่มีสถิติการบาดเจ็บเลวร้ายที่สุดคนหนึ่งในพรีเมียร์ลีกเช่นกัน และคำถามสำคัญก็คือ “ทำไม?”
ประวัติศาสตร์ที่ซ้ำรอย: ปัญหาเรื้อรังของ “พ่อหมี”
อาการบาดเจ็บครั้งล่าสุดที่เกิดขึ้นในเกมกับ กาลาตาซาราย ถือเป็นอาการบาดเจ็บที่แฮมสตริงเป็นครั้งที่ 5 ในรอบ 3 ปีของอลีสซง และคาดว่าจะทำให้เขาต้องพักยาวไปอีกราว 6 สัปดาห์ ปัญหาดังกล่าวกลายเป็นอาการบาดเจ็บ “เรื้อรัง” ที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่งสำหรับผู้รักษาประตูวัย 33 ปีผู้นี้
ทำไมถึงเป็น “แฮมสตริง”? เจาะลึกสาเหตุจากผู้เชี่ยวชาญ
อาการบาดเจ็บที่แฮมสตริงมักไม่ค่อยเกิดขึ้นกับผู้รักษาประตู แต่สำหรับอลีสซงแล้วมันกลับเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึ่งผู้เชี่ยวชาญได้ชี้ให้เห็นถึงหลายปัจจัยประกอบกัน:
- ท่าวิ่งที่ไม่เหมือนใคร: แซม เฟลล์ นักกายภาพบำบัด ได้วิเคราะห์ผ่านวิดีโอว่า ท่าวิ่งของอลีสซงอาจเป็นปัจจัยหนึ่ง โดยชี้ว่าเขาขาดเทคนิคการ “เหวี่ยงขาและดึงกลับ” (Swing leg retraction) ที่ดี ซึ่งอาจทำให้กล้ามเนื้อแฮมสตริงต้องทำงานหนักและไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควรในจังหวะสปรินท์
- ประวัติการบาดเจ็บ: ผู้เชี่ยวชาญที่ The Athletic ปรึกษาต่างลงความเห็นตรงกันว่า “ปัจจัยเสี่ยงที่ใหญ่ที่สุดคือการเคยบาดเจ็บมาก่อน” เมื่อกล้ามเนื้อเคยฉีกขาดครั้งใหญ่แล้ว ความเสี่ยงที่จะบาดเจ็บซ้ำในบริเวณเดิมก็จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
- สไตล์การเล่น: อลีสซงไม่ใช่ผู้รักษาประตูที่ยืนเฝ้าเส้นเพียงอย่างเดียว เขาคือ “สวีปเปอร์-คีปเปอร์” ที่ต้องอาศัยการวิ่งสปรินท์ออกจากเส้นอย่างรวดเร็วเพื่อตัดบอล ซึ่งทำให้รูปแบบการเคลื่อนไหวของเขาคล้ายกับผู้เล่นเอาท์ฟิลด์มากกว่าผู้รักษาประตูทั่วไป และเพิ่มความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บที่แฮมสตริง
- อายุและโปรแกรมการแข่งขัน: ด้วยวัย 33 ปี ประกอบกับโปรแกรมการแข่งขันที่อัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ร่างกายของเขามีเวลาพักฟื้นน้อยลง และเพิ่มความเสี่ยงต่อการบาดเจ็บมากขึ้น
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของลิเวอร์พูล
สิ่งที่น่าสนใจคือ ปัจจัยเสี่ยงทั้งหมดนี้กลับเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้ อลีสซง กลายเป็นผู้รักษาประตูระดับโลก “การจำกัดการวิ่งสปรินท์ของเขา ก็เท่ากับเป็นการพรากเอาสิ่งที่ทำให้เขายอดเยี่ยมออกไป” แมตต์ ไพซโดรอฟสกี้ อดีตผู้รักษาประตูกล่าว
สโมสรลิเวอร์พูลเองก็ตระหนักถึงความเสี่ยงนี้เป็นอย่างดี และนั่นคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้พวกเขาตัดสินใจลงทุนคว้าตัว จอร์จี้ มามาร์ดาชวิลี่ เข้ามาเป็นมือสองและทายาทในระยะยาว
โดยสรุปแล้ว ปัญหาอาการบาดเจ็บของอลีสซงไม่มีคำตอบที่ง่ายและชัดเจน มันคือผลลัพธ์ที่ซับซ้อนจากทั้งสรีระ, สไตล์การเล่น, ประวัติการบาดเจ็บ และอายุ ซึ่งดูเหมือนว่าแฟนบอลลิเวอร์พูลอาจจะต้องภาวนาต่อไปในทุกครั้งที่เห็น “พ่อหมี” ออกวิ่งสปรินท์เต็มฝีเท้า